با اندکی مطالعه و جستجو، به تعاریف گوناگونی در مورد کلمه کفپوش بر خواهیم خورد. این تعاریف با تمام تفاوت هایی که با یکدیگر دارند، همگی در یک رویکرد کلی مشترک هستند و بر این اساس می توان چنین گفت که :
کفپوش ، پوشش نهایی کف ، برای یک فضای خاص با عملکرد معماری مشخص است. این فضا می تواند یک ساختمان، یک پارک، پیاده راه یک خیابان و یا یک ورزشگاه باشد. این پوشش بر اساس نوع و محل مصرف می تواند از یک یا چند لایه مختلف تشکیل شده باشد. دانش کفپوشها امروزه یکی از مهمترین و تعیین کننده ترین زیر شاخه های تولیدی و تحقیقی در صنعت ساختمان و معماری است.
برای انتخاب یک کفپوش جهت استفاده در فضایی خاص، عوامل و پارامترهای گوناگونی باید مورد نظر قرار بگیرند که از مهمترین آنها، می توان به نوع بهره برداری و عملکرد فضا، شرایط آب و هوایی موجود و ترافیک عبوری از روی کفپوش اشاره نمود. عوامل تعیین کننده دیگری نیز در این انتخاب دخیل هستند که با توجه به شرایط پروژه می توانند درجه اهمیت گوناگونی داشته باشند، مانند : رنگ و بافت کفپوش، میزان مقاومت کفپوش به عوامل شوینده، مقاومت کفپوش نسبت به حریق، مقاومت سایشی کفپوش و ….
اما آنچه در انتخاب یک کفپوش مناسب برای یک فضا از همه موارد ذکر شده در بالا مهمتر و تعیین کننده تر است، شرایط و مشخصات فنی خاص پروژه و نیز خواسته های تیم طراحی پروژه می باشد.
برای تقسیم بندی انواع کفپوش ها می توان از ۲ رویکرد کلی استفاده نمود. در رویکرد اول کفپوش ها بر اساس عملکرد فضایی که در آن نصب یا اجرا می شوند تقسیم بندی خواهند شد. مانند کفپوش بیمارستانی، کفپوش ورزشی، کفپوش شهری، کفپوش فضای تاسیساتی و …
اما در رویکرد دیگر کفپوشها بر اساس نوع مصالح و جنس تقسیم بندی می شوند. مانند: کفپوش سرامیکی، کفپوش چوبی، کفپوش رزینی، کفپوش منسوج و …
“شیدارک“ بر اساس تجربه و دانش متخصصین و مهندسین خود، کفپوشها را بر اساس رویکردی الهام گرفته از هردو رویکرد یاد شده و همچنین با توجه به شرایط موجود در صنعت ساختمان ایران در ۱۲ گروه مختلف تقسیم و دسته بندی نموده است.
